Hoe maak ik mijn konijn tam?

 

Dit vind ik een heel moeilijk onderwerp omdat ik altijd op mijn gevoel afga. Bij het ene konijn maak je gigantische vorderingen op korte tijd terwijl je met dezelfde handelingen bij een ander konijn maar weinig vooruitgang boekt.
Hoewel je bepaalde regels kan toepassen, hangt het toch van konijn tot konijn af hoe vlug en in welke mate hij tam wordt.
Niet alle konijnen worden even tam.
Mijn voorkeur gaat altijd uit naar de keuze van het konijn zelf: als hij er klaar voor is, zet ik pas de volgende stap.
Het sleutelwoord is hier dus zeker: geduld!

Sommige konijnen vinden het fijn om op schoot te zitten maar anderen vinden er niks aan. Konijnen zijn geen levende knuffeldieren! Hou altijd in je achterhoofd dat het prooidieren zijn die bij het minste gevaar (in hun ogen) zullen vluchten, dat zit nog steeds in hun instinct.
Deze tips kan je zowel op jonge als oudere konijnen toepassen.

Het is trouwens een fabeltje dat 2 of meer konijnen samen minder vlug tam worden dan één apart. Ze zullen inderdaad meer steun zoeken bij elkaar maar als je veel tijd en liefde kan opbrengen, zal zelfs een groep konijnen tam worden. Sterker nog: de ene kan de andere aansporen om ook een kijkje te komen nemen, er is altijd wel eentje die meer durft dan een ander.

Als je jouw nieuw konijntje naar huis brengt, zorg dan dat zijn kooi al helemaal klaar staat. Zet hem erin en laat hem de eerste dagen maar rustig bekomen. Hij heeft tijd nodig om te wennen aan nieuwe geluiden, geuren, kortom: de omgeving.
Zo geef je hem ook de kans om hem zindelijk te maken. Konijnen in het wild kiezen ook een vast plashoekje uit en hij zal dit eveneens doen. Misschien niet meteen op de plaats waar jij zijn WC hebt gezet, maar dan verhuis je zijn WC gewoon naar de plek die hij heeft uitgekozen.

Intussen praat je veel tegen hem en wandel je regelmatig langs zijn kooi zodat hij aan jouw gezelschap went. Je kan ook proberen hem te aaien maar probeer hem dan niet langs boven te benaderen (in het wild komt het gevaar ook van boven).
Als hij wegspringt of aanvalt, is hij er nog niet klaar voor.
Iets lekkers uit je hand laten eten helpt wel eens. Als dat nog niet meteen lukt: gewoon zijn kommetje vullen als hij het ziet of iets lekkers neerleggen, mettertijd leert hij dat jouw hand geen gevaar betekent.
Dwing niet teveel af maar blijf veel in zijn buurt, op die manier weet hij ook dat je niet telkens iets van hem wil, zoals bv. aaien.
Als je de pagina lichaamstaal goed hebt bekeken, merk je vanzelf wanneer hij nieuwsgierig aan de tralies komt kijken.

Na enkele dagen tot een week zet je het deurtje van zijn hok open en kijk wat er gebeurt. Sommige konijnen springen er onmiddellijk uit, anderen wachten nog wat bang af. Hem eruit lokken met lekkers kan helpen.
Best geef je hem niet teveel ruimte ineens, het zou kunnen dat hij bang en schuw wordt. Je kan bijvoorbeeld een ren rond de kooi zetten en die regelmatig groter maken totdat hij in de hele kamer - of nog beter - het hele huis mag rondlopen. Zo vindt hij de weg naar de kooi weer makkelijk terug en is de kans dat hij zindelijk blijft groter.
Konijnen hebben immers vluchtroutes en patronen van hun territorium in hun kopje zitten. Het is dus belangrijk dat ze de tijd krijgen om die patronen langzaam op te bouwen.

Wat zeker goed werkt, is bij hem op de grond gaan liggen of zitten, je bent dan kleiner en komt niet meer zo bedreigend over. Praat ondertussen zachtjes tegen hem en laat hem op zijn eigen tempo verkennen hoe fijn jij wel bent. Probeer hem over zijn neusje te aaien en straf hem zeker niet als hij bijt, dan is hij gewoon nog een beetje bang.
Benader hem nooit langs voren want vlak voor zijn neus ziet een konijn niets, dan kan hij schrikken van je!
Als hij bang in een hoekje blijft zitten, ga dan niet op hem af maar blijf gewoon op de grond zitten totdat hij genoeg moed heeft verzameld om te komen. Gelukkig zijn de meeste konijnen nieuwsgierig. Dus als hij naar je toekomt en je zijn snoetje mag aaien, dan kan je een stapje verder gaan en de rest van zijn kopje, oortjes, plekje achter zijn oortjes en rugje aaien. De meeste konijnen laten zich aaien tot midden rug maar dat er iemand aan hun kontje zit, vinden ze maar niks.
Indien jouw konijntje zijn kopje plat legt, zijn oogjes een beetje sluit en zachte maalgeluidjes begint te maken, vindt hij het héél fijn en is hij volop aan het genieten van de knuffeltjes. Kijk maar bij lichaamstaal.

Als je besluit dat jouw konijn in huis mag loslopen, moet je wel je huis konijnveilig maken. D.w.z. kamerplanten buiten bereik houden want de meeste zijn giftig, pas dus ook op met vallende blaadjes. Verder moet je ook alle elektriciteitskabels wegwerken want je wil natuurlijk niet dat jouw konijn geëlektrocuteerd wordt.
Denk er ook aan dat andere huisdieren een konijn als een lekker hapje kunnen beschouwen of verwonden, laat konijnen dus nooit zonder toezicht samen met een andere diersoort.

De meeste konijnen houden er niet van om veel opgepakt te worden. Probeer dit dan ook zoveel mogelijk te voorkomen en lok je konijn terug naar de kooi met voer of een snoepje. Een konijn staat liever met zijn 4 pootjes op de grond en het is dus zeker niet aangeraden om hem voortdurend rond te dragen in je armen. Hij lijkt misschien stil en ontspannen in je armen te liggen maar in feite is hij doodsbang. Konijnen houden zich voor dood als ze denken dat er gevaar dreigt. (enkele uitzonderingen daar gelaten).

Toch is het belangrijk dat je zo vroeg mogelijk begint met optillen, dan is hij later ook minder bang. Ook belangrijk als je ooit naar een dierenarts moet, blijf het daarom regelmatig herhalen. Kleine konijntjes wennen hier beter aan dan oudere konijnen.
Hoe je hen het beste optilt, vind je op deze pagina.

Met deze tips zal het tam maken vast wel lukken, veel succes!

Extra tip: met behulp van Rescue Remedy of Beaphar Rabbit Comfort kun je de angst en stress bij konijntjes verminderen.

Naar boven